Z historii tuszu do rzęs
Dawniej kobiety, tak jak dzisiaj, marzyły za grubymi i długimi rzęsami. Droga do nich nie była jednak tak łatwa jak współcześnie. Rozwój tuszu do rzęs ma bardzo bogatą i ciekawą historię, której zaraz się przyjrzymy.
Podkreślanie rzęs, zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, było typowe dla starożytnego Egiptu. Już 4000 lat p.n.e. Egipcjanie używali popiołu, kajala lub naturalnych maści do przyciemniania rzęs, a także do ochrony oczu przed promieniami słonecznymi. Były też powody religijne do malowania rzęs.
Starożytna Grecja kilka tysięcy lat później złagodziła intensywność makijażu rzęs. Znacznie większy nacisk położono również na składniki roślinne i mineralne. Na początku naszej ery trendy wyznaczały Rzymianki, które podkreślały rzęsy węglem nałożonym na grzebień z kości słoniowej.
Renesansowe kobiety w XIV-XVI wieku całkowicie zrezygnowały z makijażu rzęs. Ideałem było wysokie czoło i biała alabastrowa skóra. Aby je osiągnąć, szlachta pozbywała się nawet brwi i rzęs! Produkty kosmetyczne sprowadzane wcześniej z Orientu odeszły w zapomnienie.
W elżbietańskiej Anglii XVI wieku ideałem były rude włosy, rzęsy i brwi wielkiej celebrytki – królowej Elżbiety I. Niestety stylizujące się na nią kobiety często korzystały z trujących czerwonych jagód, które dawały porządany odcień, ale cierpiało na tym ich zdrowie.
W XVII i XVIII wieku makijaż stopniowo wszedł w modę i przeniknął nawet do mieszczaństwa. Długie i odważne rzęsy były ponownie celebrowane w epoce wiktoriańskiej w XIX wieku. Kobiety robiły w domu makijaż z popiołu, czarnego bzu i oleju rycynowego.
Stamtąd był już tylko krok do nowoczesnych tuszów do rzęs. Odpowiedzialni za nie byli Eugen Rimmel lub rodzeństwo Mabel i Tom Lyle Willams. W przepisie znajdowała się wazelina, czarne pigmenty i oleje. Na początku XX wieku tusz do rzęs pojawił się w okrągłym pudełku i był nakładany za pomocą pędzelka.
Czy wiesz, że w niektórych językach, takich jak francuski, włoski, hiszpański czy arabski, słowo „rimmel” jest używane w znaczeniu „mascara” od tamtych czasów aż do dzisiaj? Perfumiarz Rimmel był tak rewolucyjny.
Popularność tuszu do rzęs wzrosła wraz z rozwojem fotografii czarno-białej, a następnie filmu. Jednak niezwykle długie, gęste i podkręcone rzęsy gwiazd filmowych lat 20. i 30. XX wieku miały sztuczne pochodzenie. W 1938 roku opatentowano wodoodporny tusz do rzęs.
W 1957 roku Helena Rubinstein wprowadziła tusz do rzęs w tubce i szczoteczce na patyku. To był początek tuszu do rzęs w jego nowoczesnej formie. W 1971 roku narodziła się kultowa maskara Maybelline Great Lash, a w 1989 roku hitem stał się bezbarwny tusz do rzęs legendarnej marki Max Factor.
Wśród celebrytek drugiej połowy XX wieku, które rozsławiły tusz do rzęs, są niewątpliwie modelki Twiggy oraz aktorki Marilyn Monroe i Audrey Hepburn. Ona podobno szpilką skrupulatnie oddzielała pojedyncze rzęsy.
Obecne trendy w podkreślaniu brwi są bardzo różne. Możesz wybierać spośród wielu innowacyjnych szczoteczek i działania tuszu do rzęs. Profesjonalne salony oferują sztuczne rzęsy, zagęszczanie, trwałą na rzęsy... Istnieją również sera wspomagające wzrost rzęs. Jednak tradycyjny tusz do rzęs z pewnością będzie najlepszym wyborem
Czytaj więcej o makijażu i kosmetykach:
Encyklopedia piękna > Makijaż i kosmetyki do makijażu
- Twarz: Jak najlepiej zrobić makijaż twarzy
- Podkład: Wszystko co potrzebujesz wiedzieć
- Korektor: Wielki przewodnik w kryciu niedoskonałości
- Puder: praktyczny traktat o odwiecznych kobiecych potrzebach
- Róż: Zdziała z Twoją twarzą cuda!
- Rozświetlacz: Mały wielki kosmetyk
- Bronzer: Zyskaj perfekcyjnie opalony ton cery
- Konturowanie twarzy: Jest to łatwiejsze niż myślałaś!
- Demakijaż: dokładnie oczyszczona cera
- Oczy i brwi: wskazówki do profesjonalnego makijażu
- Usta: najlepsze triki w makijażu
Ustawienia cookies
Automatyczne pozyskiwanie tekstów i danych z tej strony bez zgody el nino parfum, s.r.o. jest zabronione.
